بسترهای لازم برای قهرمانپروری فراهم شده است/ پهلوانان کوچک یک طرح کمنظیر است
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۹۹۸۹۴
رئیس هیئت کشتی استان اصفهان گفت: پروسه قهرمانی ۸ تا ۱۰ سال است و به همین دلیل استعدادیابی و استعدادپروری نقش موثری در قهرمانی دارد؛ تلاش کردهایم بسترهای لازم را برای بازیکنان فراهم کنیم تا بدون دغدغه ورزش حرفهای و قهرمانی را دنبال کنند.
به گزارش خبرنگار ایمنا، نشست خبری هیئت کشتی امشب _دوشنبه، بیستوچهارم مهرماه_ تحت عنوان جشنواره پهلوانان کوچک در خانه کشتی تجدد با حضور مصطفی میرزایی رئیس هیئت کشتی، منوچهر مهرویپور و اکبر پاکزاد اعضای هیئت رئیسه و علیرضا خاکسار معاون ورزشی سازمان فرهنگی اجتماعی رفاهی تفریحی ورزشی شهرداری اصفهان برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ابتدا مصطفی میرزایی رئیس هیئت کشتی در خصوص عملکرد این هیئت اظهار کرد: هیئت کشتی استان در چهار سال اخیر در بحث عمرانی دو سال به عنوان هیئت نمونه استان انتخاب و خانههای کشتی بسیاری ساخته یا ترمیم شد، چراکه اعتقاد داشتیم با ارتقای کمیت، کیفیت نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
وی افزود: امروزه بالغ بر ۱۲ هزار بیمه شده در کشتی وجود دارد و فعالیت بیشتر شهرستانها افزایش پیدا کرده است، به امور فرهنگی نیز اهمیت دادهایم؛ هر گاه سخن از ایثار و فداکاری بوده جامعه کشتی در خط مقدم حضور داشته و هشت سال جنگ دفاع مقدس نمونه بارز آن است.
هادی عامل و امیرحسین زارع مهمانان ویژه ما هستندرئیس هیئت کشتی با اشاره طرح پهلوانان کوچک اظهار کرد: مسابقات پهلوانان کوچک برای اولین بار با این وسعت در اصفهان برگزار خواهد شد و نزدیک به ۲۰۰۰ خردسال در رشته آزاد و فرنگی شرکت خواهند کرد؛ همچنین از میان همین بازیکنان دو گروه به رقابتهای گرجستان و ارمنستان اعزام خواهند شد.
وی افزود: کشتیگیران خردسال رقابتهای خود را از پنجشنبه آغاز خواهند کرد و برای نفرات اول تا سوم کارت هدیه نقدی در نظر گرفته میشود، همچنین اجرای برنامههای شاد را برای آنها در نظر گرفتهایم، هادی عامل گزارشگر مسابقات خواهد بود و امیرحسین زارع نیز برای تشویق بازیکنان در سالن حضور پیدا خواهد کرد.
تلاش ما ایجاد حس نو دوستی استمیرزایی ادامه داد: هدف ما استعدادیابی و استعداد پروری است تا کشتیگیرهای اصفهانی در عرصههای ملی خوش بدرخشند؛ شعار این جشنواره، کودکان برای کودکان است تا هم یادی از کودکان غزه کنیم و هم حس نو دوستی در نونهالان ایجاد شود.
رئیس هیئت کشتی پیرامون رشد و ارتقای کشتی استان خاطرنشان کرد: زمانی رتبه ۲۷ ایران بودیم، اما هم اکنون جزو ۱۰ استان برتر کشور هستیم و ۱۰ کشتیگیر ما به همراه مربیان خود به اردوی تیمملی دعوت شدهاند، برای مسابقات پهلوانان کوچک هشت تشک کشتی در ورزشگاه تختی مورد استفاده قرار خواهد گرفت که در نوع خود کم سابقه است.
امیدوارم نگاه تیمها مقطعی نباشدوی گفت: باشگاههای سپاهان، پادما یدک و ایزی پایپ در کشتی فعال هستند و همین موضوع سبب پیشرفت کشتی میشود، امیدواریم این باشگاهها در آکادمی سرمایه گذاری کنند و نگاه مقطعی نداشته باشند.
رئیس هیئت کشتی با اشاره به استفاده از بازیکنان بومی ادامه داد: سیاست هیئت رئیسه این است که کشتیگیران بومی بازی کنند و امسال نیز ردههای نوجوانان، جوانان و امید در مسابقات شرکت کردند و فولاد مبارکه سپاهان نیز قهرمان کشتی شد.
وی گفت: در سال ۱۴۰۱ جز ده تیم برتر کشور بودیم؛ در خصوص رتبه شهرستانها باید بگویم جایگاه آنها در بخشهای آزاد و فرنگی متفاوت است، در رشته آزاد گلپایگان و کاشان در جایگاههای دوم و سوم قرار دارند.
استعدادیابی و استعداد پروری قهرمانساز استرئیس هیئت کشتی استان اصفهان در تشریح ایجاد زیر ساختها برای کشتی افزود: بسیاری از سالنهای استان فرسوده بودند و به کمک خیرین و مسئولان بسیاری از آنها بازسازی شدند؛ شهرستان لنجان ۲۱ سال بدون خانه کشتی بود و به زودی یک خانه کشتی در آن افتتاح خواهد شد، امروزه بسیاری ازشهرستانهای ما دارای سالنهای مجهز هستند.
وی با اشاره به قهرمان پروری تصریح کرد: سن قهرمانی ۸ تا ۱۰ سال است و به همین دلیل استعدادیابی و استعداد پروری نقش مؤثری در قهرمانی دارد؛ تلاش کردهایم بسترهای لازم را برای بازیکنان فراهم کنیم تا بدون دغدغه ورزش حرفهای و قهرمانی را دنبال کنند؛ همچنین شهرداری، اداره کل ورزش و جوانان، برخی خیران و فدراسیون کشتی اسپانسرهای جشنواره پهلوانان کوچک خواهند بود.
از تمام ظرفیتهای استان استفاده خواهیم کرددر ادامه علیرضا خاکسار معاون ورزشی سازمان فرهنگی اجتماعی رفاهی تفریحی ورزشی شهرداری استان اصفهان اظهار کرد: نگاه معاونت ورزشی تفریحی سازمان فرهنگی، اجتماعی، رفاهی، تفریحی و ورزشی استان اصفهان در دوره جدید، ورزش ارزان قیمت، در دسترس و آسان است و در این راستا اولین گام این است که از تمام ظرفیت دستگاهها استفاده کنیم؛ بیشترین ظرفیت را در نقاط مختلف آموزشوپرورش داشت و تفاهم نامهای را با این سازمان به امضا رساندیم، به طور کلی در تابستان ۷۲ نقطه خدمات عصر ورزش را ارائه دادند.
وی افزود: گام دوم ما استفاده از حیاط ورزشی است و از طریق اطلاعرسانی و کمک میتوان خدمتهای بیشتری را به شهروندان ارائه داد؛ همچنین گام سوم ما استفاده از ظرفیتهایی است که کمتر مورد استفاده قرار میگیرند و تلاش میکنیم تا سرانه ورزشی استان افزایش پیدا کند.
ارزشهای پهلوانی باید ترویج پیدا کندخاکسار در تشریح طرح پهلوانان کوچک تصریح کرد: به ورزش پهلوانی و قهرمانی با دید توسعه نگاه میکنیم و زمانی که طرح پهلوانان کوچک مطرح شد وظیفه خود دانستیم حمایت همه جانبهای را از آن داشته باشیم تا ارزشهای پهلوانی ترویج پیدا کند، چراکه در آینده خردسالان تأثیرگذار خواهد بود و این طرح سبب میشود خانوادهها بدانند در سن کم میتوانند کودکان خود را در این رشته ثبتنام کنند.
ورزش کشتی یک مأموریت الهی استسردار اکبر پاکزاد عضو هیئت رئیسه هیئت کشتی نیز اظهار کرد: در نظر داریم برای کشتی کار بزرگی را انجام دهیم، چراکه این ورزش غریب افتاده و جای تأسف دارد که از اصفهان نمایندگان کمی در کشتی ملی حضور دارند؛ در صورتی که ۶۲ شهید کشتیگیر در استان اصفهان داریم.
وی افزود: هیئت کشتی در قصد دارد این ورزش را به عنوان مأموریت الهی در نظر بگیرد و در همین خصوص تلاش میکنیم یک جشنواره حماسی و پهلوانی همچون جشنواره کودک برگزار کنیم.
ورزش کشتی مقدس استپاکزاد پیرامون برگزاری جشنواره پهلوانان کوچک تصریح کرد: این جشنواره نیازمند پشتیبانی بود و در همین راستا ابتدا با شورای شهر گفتوگو داشتیم و آنها نیز به عنوان افرادی مذهبی و مکتبی از این طرح استقبال کردند، چراکه رخدادی شکوهمند است.
وی ادامه داد: هنگامی که برروی دوبنده نوجوان نام اهلبیت (ع) حک شده باشد، پدرومادر وی احساس غرور میکنند که همین موضوع معنویت فراوانی را به همراه دارد. ورزش کشتی مقدس است و در تمامی جدالها کشتیگیران ذکر میگویند؛ هر ورزشکاری باید ارزشها را رعایت کند و در کشتی این اتفاق رقم میخورد.
آیندهای روشن در انتظار ما خواهد بودعضو هیئت رئیسه هیئت کشتی در رابطه با نتایج ورزش کشتی خاطر نشان کرد: در کشتی از نونهال تا بزرگسال شرکت میکنند و به همین دلیل صفات اخلاقی کشتیگیر رشد میکند؛ شهید سحریزاده و ابراهیم هادی نمونههای بارز پهلوان تختی هستند و اگر قدمی در راستای ارتقا کشتی در اصفهان برداشته شود آینده روشنی در انتظار ما خواهد بود.
باید سرانه ورزشی را ارتقا دهیممنوچهر مهرویپور رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی و عضو هیئت رئیسه هیئت کشتی در خصوص سرانه ورزشی استان اصفهان اظهار کرد: یاد و خاطره تمام شهدا را گرامی میداریم؛ سرانه ورزشی ایران از سرانه ورزشی جهان کمتر است و تمام دستگاهها باید همتوتلاش خود را به کار بگیرند تا سرانه ورزشی ارتقا پیدا کند؛ باید چنین اتفاقی رقم بخورد تا مسیر مردم برای رسیدن به نشاط و ورزش، آسان شود.
وی افزود: تمام تلاش ما در دوره ششم این است که ارزانی و دسترسی سریع به ورزش را احیا کنیم، چراکه بسیاری از مشکلات جسمی و روحی با ورزش مرتفع خواهد شد و با تلاش و کوشش چنین امر مهمی امکان پذیر خواهد بود؛ در حال حاضر موردی که آنرا با جدیت دنبال میکنیم ورزش تعلیموتربیتی است و در برنامههای ۱۴۱۰ این مهم در اولویتهای ما قرار دارد.
کودکان برای کودکان شعار جشنواره استعضو هیئت رئیسه هیئت کشتی با اشاره به برگزاری جشنواره پهلوانان کوچک تصریح کرد: تاکنون تلاش کردهایم تعاملات خود با هیئتهای ورزشی را افزایش دهیم و نگاه ویژهای به روزهای خاص داشته باشیم؛ در حال حاضر خانوادههای بسیاری تلاش میکنند که آینده ورزشی کشور را بسازند؛ اگر هیئتها در کنار دستگاهها قرار بگیرند چهرههای ویژهای در اصفهان فرصت ظهور پیدا خواهند کرد.
وی گفت: عنوان پهلوانهای کوچک بسیار زیبا است و امیدواریم استعدادها را علاوه بر کشف، پرورش دهیم تا شاهد حضور قهرمانهای ملی در عرصه کشتی باشیم، مطالب اخلاقی و تربیتی بیشترین اولویت را دارد و به یاد کودکان غزه نام این جشنواره کودکان برای کودکان خواهند بود.
مهرویپور با اشاره به اهمیت توجه به مناطق محروم تصریح کرد: یکی از رویکردهای ما در دوره ششم مسائل مهم اجتماعی است و همکاری با مجموعههای مردم نهاد یکی از اولویتهای ما خواهد بود؛ نگاه ویژهتری نسبت به مسائل اجتماعی خواهیم داشت و به مناطق کم برخوردار نیز توجه ویژهای خواهد شد.
کد خبر 696498منبع: ایمنا
کلیدواژه: کشتی آزاد کشتی فرنگی هیأت کشتی استان اصفهان مصطفی میرزایی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق عضو هیئت رئیسه هیئت کشتی رئیس هیئت کشتی استان اصفهان هیئت کشتی سرانه ورزشی کشتی استان ورزش کشتی خواهد شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۹۹۸۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهری با ۱۷ گود مقدس/ پرحاشیهتر از فوتبال!
خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: «ای سرو خوشبالای من، ای دلبر رعنای من؛ لعل لبت حلوای من، از من چرا رنجیدهای؟» وقتی غزل سعدی را میخواند چشمهایش را بسته و و از زیر دسته عینکش قطرههای عرق سرازیر شده است. یک جور عمیق میخواند و کلمه به کلمه شعر سنگ تمام میگذارد که انگار شاعر شیرازی جایی در میان مهمانان انگشت شمار زورخانه «مالک اشتر» نشسته و تماشایش میکند.
آنجا که نشسته، بالای سرش چند زنگ دارد که هر از گاهی لابلای آواز، با دست راست تکانشان میدهد. انگشتهایش مثل یک جسم واحد از تمام بدنش عمل میکند و بدون مکث روی ضرب زورخانه رسماً میرقصد. ترکیب آنچه با انگشتانش مینوازد، صدایی که با آن میخواند و شعری که انتخاب کرده، به قدری به هم نشسته و با هم جور شده است که حواسی برای تماشای گود باقی نمیگذارد.
با احترام وارد شوید
«مالک اشتر» قدیمیترین زورخانه میبد است. میگویند سال ۱۳۰۷ تأسیس شده است و چیزی نمانده که صد ساله شود. در محله مهرجد واقع شده است؛ کنار امامزاده خدیجه خاتون. اولین زورخانه میبد همین است. غیر از این یک زورخانه دیگر هم در این محله است که اهالی وقتی میخواهند آدرس بدهند میگویند: «پای قلعه مهرجد.»
اینترنت میگوید قدیمیترین زورخانه ایران، زورخانه «پهلوانپور» در محله «حسنآباد» تهران است که سال ۱۳۰۴ افتتاح شده است. با این حساب، مالک اشتر اگر اولین نیست حتماً یکی از اولینها و قدیمیترینها است.
کوچکترین زورخانه شهر اینجاست. بازسازی شده اما سازه کهنهای دارد. در ورودیاش چوبی است و روی آن یک بیت از «همای رحمت»، شعر معروف شهریار حک شده است: «برو ای گدای مسکین، در خانه علی زن. که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را».
برای عبور از در، مثل بسیاری از سازههای اصیل و قدیمی معماری ایرانی باید سر را خم کرد. اینطور هر کس بخواهد داخل زورخانه بیاید ناخودآگاه با سر پایین افتاده و با حالت احترام وارد میشود. بعد از یک فضای کوچک در چوبی دیگری است که به سالن بسیار کوچک و نقلی زورخانه ختم میشود. عکسهای قدیمی روی دیوار هم موسفید شدن زورخانه را تأیید میکند.
گود کوچک؛ پهلوانان بزرگ
روبروی ورودی، «سَر دَم» است. جایگاهی چوبی و چند پله بلندمرتبهتر از سطح زمین. روی چوبش حک کردهاند: «عمر عالم خواهد آمد بر سر اما تا به حشر، مادر گیتی نخواهد زاد همتای تو را». دو مُرشد تکیه زده به ضربهایشان آن بالا به نوبت آواز میخوانند و این پایین توی گود، ورزشکاران باستانی چرخ میزنند و میلهای چوبی و کبادههای آهنین را روی سرشان میچرخانند. گودِ هشت پَر، آن قدر کوچک است که به سختی جمع ده نفره را در خود جای داده است. اما همین گود کوچک، خاک شروع قهرمانان زیادی بوده است.
«پهلوانان قدیمی و خوب میبد همه اهل این زورخانه بودند چون قدیمیترین است.» این را «محمد زارع مهرجردی» میگوید. همان جوان ۲۳ سالهای که برای خواندن شعر سعدی از ریشه تک تک موهایش قطرههای عرق سرازیر شده و با تمام وجود غزل میخواند و ضرب مینوازد.
همان اول حرف با خنده میگوید سرباز فراری است و میپرسد: «با لهجه خودمان حرف بزنم؟» بعد با لهجه میبدی که شباهت زیادی به لهجه یزدی دارد اما از آن کمی سختتر است، نام کسانی را میبرد که از اینجا شروع کردهاند. از خاک این گود تقریباً صد ساله: «سید مصطفی حسینی و حاج حسن کلانتر که در سطح کشور مطرح است از این زورخانه ورزش را شروع کرده است. محمدرضا آقایی هم همین مرشدی بود که کنارم دیدید. آقای آقایی بیش از مرشدی در زمینه آواز است، صدای درجه یکی دارد که آن را برای علی (ع) و راه علی (ع) گذاشته و در تو زورخانه در مدح امیرالمومنین میخواند.»
آقایی، با چشمهایی افتاده و سبیل پر پشت پشت بلندگوی زورخانه چهچهه میزد و محمد، جوانی که مرشدی را از او یاد گرفته کنارش حظ میبرد. وقتی از سردم پایین آمد، سلام و علیک محترمانهای کرد و خوشآمد گفت اما قبل از اینکه فرصتی برای گفتگو داشته باشیم، غیبش میزند. مرشد جوان میگوید: «او را گیر نمیآورید. روحیات خاصی دارد؛ متواضع و افتاده است و دنبال شناخته شدن اسمش نیست. اگر بود با صدایی که داشت خیلی زودتر از اینها معروف میشد.»
پهلوانی که برنگشت
میبد، زورخانه مثل مالک اشتر کم ندارد. اهالی اینجا با سری که بالا نگهش میدارند میگویند شهرشان هفده زورخانه دارد که همگی فعال هستند و این آمار در کشور تقریباً مشابه و رقیبی ندارد. برای همین هم میبد معروف است به شهر زورخانهها. سجاد میگوید: «مردم هم زورخانه را دوست دارند و زورخانهها را فعال نگه داشتهاند. نمیگذارند از تک و تا بیفتد؛ چه آنها که مویشان سفید شده چه آنها که هنوز پشت لبشان سبز نشده است؛ در هر سن و سالی دل به گود میبندند و گوش به ضرب میسپارند.»
«سجاد ذوالفقاری» جوان مودبی است که بعد از بیرون آمدن از گود، برای گفتوگو کردن هم از پیشکسوت خود رخصت میگیرد. «تهران به آن بزرگی فکر میکنم حدود ۹ زورخانه دارد که اکثرشان فعال نیستند اما میبد شهری کوچک با جمعیتی محدود هفده زورخانه دارد و همهشان فعال هستند.»
«ذوالفقار» صدایش میکنند. متولد ۷۸ است. حدوداً ۲۳ ساله. از سال ۹۰ لُنگش را بسته است؛ این اصطلاح را خودش استفاده میکند و بعد توضیح میدهد: «یعنی از سال ۹۰ ورزش زورخانهای را شروع کردم؛ وقتی ۱۲ ساله بودم.»
میگوید گود را به ارث برده است. از پدرش و پدربزرگش؛ و البته از عموی شهیدش که او هم از باستانیکار بوده. شهید «محمود ذوالفقاری» که از همین زورخانه ورزش را شروع کرده و بعد که جنگ میشود خاک گود را میبوسد و رخصت میگیرد، راهی جبهه میشود و دیگر هرگز به گود مالک اشتر برنمیگردد.
مقدس، مثل مسجد!
«در میبد زورخانه برای مردم مقدس است. یک جورهایی مثل مسجد! برای همین مردم نسبت به حضور در زورخانه یا کمک به زورخانه ارزش و جایگاه خاصی قائل هستند.» سجاد تک به تک اسم محلههای میبد را میبرد و پشت سر هم یادآوری میکند که این شهر، زروخانه را زنده نگه داشته است و مردمش به این ورزش و ورزشکارانش احترام میگذارند.
«این ذات ورزش باستانی است. آقا خودشان گفتند که وقتی یک باستانی کار وارد گود میشود خاک گود را میبوسد، میخواهد از گود بیرون بیاید باز هم خاک گود را میبوسد؛ ایشان تاکید کردند گود تقدس دارد. مردم هم این تقدس را حفظ کردهاند.»
سالروز گرامیداشت این ورزش باستانی، خودش یک برگ مقدس از تاریخ اسلام است. روز مبارزه دلاورانه و جوانمردانه امام علی و شکست دشمن و سربلندی اسلام، روز «فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانهای» نامیده شده است. این تاریخ قمری امسال مصادف با ۷ اردیبهشت ماه بود.
این ورزش باستانی در خیلی نقاط کشور به خاطرهها سپرده شده و حیاتش چندان رونق ندارد؛ اما اینجا در میبد شنیدن صدای ضرب زورخانه در کوچه پسکوچههای شهر عادی است. با این حال اینجا هم زور باشگاههای بدنسازی به زورخانهها میچربد و نسبتاً بازار داغتری دارند.
تو دیگر آدم قبل نیستی
سجاد میگوید: «زورخانه یک جورهایی دلی است. باید دل به گود بسته باشی تا برایش وقت بگذاری. حس و حال معنوی خاصی دارد که در باقی ورزشها کمتر میتوان پیدایش کرد. آداب خاصی هم دارد. وقتی یک نفر ورزش در زورخانه را شروع میکند یک پهلوان سراغش میرود و میگوید تو دیگر آدم قبل نیستی، مسؤولیت داری! بیرون از اینجا نباید کاری کنی که اسم زورخانه خراب شود!»
ادامه میدهد: «رسم دیگر این است که هنگام ورود به گود، فرد باید با پای راست وارد شود. اول خاک گود را بوسه بزند و بعد در جای خود بایستد. اینجا آداب پهلوانی حرف اول را میزند. آداب پهلوانی یعنی در اوج قدرت و زور بازو از خود گذشتگی داشته باشید و دیگران را درک کنید؛ مخصوصاً کوچکترها را؛ زیر پر و بالشان را بگیری و راه بزرگ شدن یادشان بدهی.»
خودش در طلوع جوانی است اما نگران کمرنگ شدن و گمنام شدن زورخانه در میان جوانان است: «جوانها زیاد نمیشناسند اما قدیمیترها اگر بدانند اهل زورخانه هستید ناخودآگاه احترام خاصی میگذارند. مردم نگاه مقدسی به گود دارند. میگویند خاک گود جای هر کسی نیست.»
پر حاشیهتر از فوتبال
گود زورخانه جایی است که به پیشکسوت اهمیت زیادی داده میشود و احترام به باتجربهها، یکجورهایی حرف اول را میزند. این را در کمتر از ده دقیقه تماشای گود میتوان فهمید. اگر قرار باشد وسط گود چرخ بزنند از فرد کوچکتر شروع میشود و به ترتیب سن این کار انجام میشود. اگر قرار باشد کباده بزنند، اول پیشکسوت کباده میزند و بعد به ترتیب سن افراد کم سن و سالتر. اگر قرار باشد وسیلهای را از کنار گود بردارند، یا وقتی بخواهند آن را سر جایش به ترتیب کسوت و تجربه این کار را انجام میدهند.
سجاد هم نکاتی را درباره آداب گود اضافه میکند: «داخل گود جایی که هر نفر میایستد به سن و سالش و کسوت او برمیگردد. پیشکسوت سمت بالای گود و کوچکترها پایین گود میایستند. من که بیست سالهام باید از کسی که پنجاه ساله یا چهل ساله است پایینتر بایستم و بچههای ده دوازده ساله از من پایینتر…»
اما محمد، مرشد جوان زورخانه درباره مرام و مسلک این روزهای ورزشکاران باستانی حرفهای تند و تیزی میزند: «مسلک؟ اگر بگویم خیلی آن فضای مرام و مسلکی باقی نمانده اشکالی دارد؟ ببینید. به غیر از آداب و رسومی که دیگران از بیرون میبینند، مسائل دیگری هم در این ورزش دارد. خیلی حاشیه دارد. خیلی زیاد! شاید به مراتب بیشتر از فوتبال! هم از نظر فضای رقابتی هم از نظر رفتارهایی که بین جوانترها و پیشکسوتها اتفاق میافتد. شاید هر کسی این حرفها را درباره زورخانه نگوید یا ترجیح دهد این مسائل گفته نشود ولی این دعواها اینجا در این ورزش باستانی هم وجود دارد.»
حرفهای رک و پوستکندهاش را ادامه میدهد: «حتی دعوا بین پیشکسوتها هم زیاد است. یکی میگوید من از نظر بدنی قویترم. آن یکی میگوید من سن بیشتری دارم؛ آن یکی میگوید من تجربهام بیشتر است. دیگری میگوید من فلان مقام کشوری را دارم.»
از نگاه این مرشد جوان زیادی از الگوگیریهای اخلاقی و پهلوانی باقی نمانده است: «متاسفانه زورخانه که روزگاری تقدسی داشت و دو بعد جسمی و معنوی را در بر میگرفت، کم کم به بقیه ورزشها شبیه شده است. حتی گاهی حاشیههایی برای آن اتفاق میافتد که اگر آن را به اسم امام علی گره چندان درست نیست. خیلی از رسومات کمرنگ شده و خیلی از آداب به گود زورخانه محدود شده است. یعنی ممکن است یک فرد بیرون از زورخانه رفتار پهلوانی را نداشته باشد.»
محمد با نفسی پر از تأسف میگوید: «اگر آن فرهنگ و مسلک پهلوانی زنده بود، شاهد خیلی از حاشیهها نبودیم. من کسانی را میشناسم که اهل زورخانه هستند اما برای دعواهای محلی هم میروند و اعتقادی به آن مرام پهلوانی ندارند.»
گلریزان، یادگار ورزش باستانی
با همه اینها زورخانه هنوز در نگاه جامعه تقدسی والا دارد؛ هرچند پشت گرده آن ناگفتههایی باشد. همین زروخانه کوچ در میبد، در روزهای کرونا بستههای معیشتی تأمین میکرد تا به خانوادههایی که در شرایط قرنطینه نمیتوانستند درآمد داشته باشند کمک کرده باشد.
سنت گلریزان که حتماً نامش را شنیدهاید، اصالتش به زورخانه برمیگردد و بعد از گود زورخانه به جاهای دیگر مثل خیریهها هم کشیده شده است. سجاد میگوید: «سنت این بوده که یک لنگ را کف گود پهن میکردند تا هم باستانیکارها و هم مهمانانی که برای تماشا میآمدند و بعضاً متمول بودند به اهل محل برای موضوعات مختلف کمک کنند.
زورخانه و روزش باستانی بارها و بارها توسط شخص رهبر انقلاب و اما خیمی (ره) به واسطه سنتهای نیکو و ارزشهای اخلاقی و اسلامی ارج نهاده شده است و حالا اگر آنچه محمد میگوید یک حقیقت ناپیدا از گود باشد، آنها که در دنیای ورزش باستانی شناخته شدهاند و حرفشان شنیده میشود باید به فکر این باشند که این فرهنگ تاریخی و تاریخ فرهنگی را به موقع نجات دهند؛ پیش از آنکه دیر شده باشد.
کد خبر 6089761 زينب رجائی